بر اساس تئوری تکامل داروین موجودات میمون شکل در حدود ۲۵ میلیون سال پیش پا به عرصه ی وجود گذاشته اند و حدود ۲۰ میلیون سال بعد از آن این موجودات قادر به حرکت روی دو پای خود به شکل امروزی شدند و در طول ۵ میلیون باقی سال این فرایند تکامل ادامه یافت تا اینکه ۱۰۰ هزار سال پیش انسان مدرن پا به عرصه ی وجود گذاشت . باستان شناسان قدمت اشیای کشف شده را بر اساس محل قرار گیری آن شی در لایه های خاک تخمین می زنند ومعمولا اشیایی که در عمق کم خاک و نزدیک به سطح کشف می گردد مربوط به این دوره ی ۱۰۰ هزار ساله می باشد و اشیای ابتدایی تر که در لایه خاک با عمق بیشتر کشف می شود که تا چند میلیون سال نیز می تواند قدمت داشته باشد.
در این بین شواهدی نیز از دل خاک بیرون میآید که خلاف آنچه که در بالا گفته شد را ثابت می کند.
۱-اشیای مربوط به انسان مدرن با قدمت ۵۵ میلیون سال
در سال ۱۸۸۰ میلادی در یک معدن طلا در کالیفرنیا در کوه تی بل (Table ) در عمق ۹۰ متری زمین معدن چیان به اشیای سنگی برخوردند که طبق آنچه باستان شناسان به آن معتقدند مربوط به انسان مدرن میباشد ولی این اشیا با توجه به برآوردهای انجام شده حدود ۵۵ میلیون سال قدمت دارند .
۲-فسیل انگشت انسان با قدمت ۱۳۵ میلیون سال
این انگشت در کاوش های باستان شناسی مربوط به شناسایی فسیل های دایناسورها در یک لایه آهکی در امریکا کشف شد .
تحقیقات بیشتر اثبات کرد که این فسیل مربوط به انگشت انسان می باشد. برخی نیز معتقدند که فسیل متعلق به بیگانگان می باشد .
ادامه مطلب ...
تیموریان یا گورکانیان ایران (۷۷۱ – ۹۱۱ ه.ق/۱۳۷۰ - ۱۵۰۶ م) دودمانی ترک تبار بودند. بنیانگذار این دودمان امیر تیمور گورکانی بود که در آسیای میانه میزیست و سمرقند پایتختش بود. تیمور کشوری گسترده و دولتی سترگ ایجاد کرد و سرزمین فرارود (ماوراءالنهر) را به اهمیتی رساند که تا آن زمان هیچگاه بدان پایه نرسیده بود. او مرزهای خود را نخست در سرتاسر آسیای میانه و آنگاه سراسر خراسان و آنگاه به همهٔ بخشهای ایران و عثمانی و بخشهایی از هندوستان گسترش داد. از آنجایی که فتوحات تیمور بیشتر جنبهٔ یورش و هجوم داشت تا تسخیر واقعی، اغلب این مناطق باز به زودی از تصرف تیموریان خارج شد.
پرچم تیموریان
با این حال ماوراالنهر مدتی مرکز دولتی شد که بیشتر ایران و افغانستان را افزونبر ماوراءالنهر دربر میگرفت. هنگامی که کشورهای گسترده تیموری تجزیه شد، دورهٔ هرج و مرج پیش آمد. به محض اینکه تیمور مرد، ترکان عثمانی و آل جلایر و ترکمانان درصدد تصرف کشورهای ازدسترفتهٔ خود برآمدند. بااین همه، فرزندان تیمور موفق شدند که شمال ایران را کم و بیش به مدت یک سده برای خود نگاه دارند. هرچند آنان بیشتر با یکدیگر در کشمکش بودند. سرانجام شاهرخ موفق شد که مناقشات اقوام خود را تا حدی رفع و قدرت و اعتبار کشور را نگهداری کند. ولی پس از مرگ او تصرفاتش به قسمتهای کوچکتر مجزا شد و به همین سبب صفویان و امرای شیبانی آنها را به متصرفات خود پیوست کردند. با این حال خاندان تیموری از میان نرفت و نوادگان تیمور پس از چندی پستر فرمانروایی خود را به هندوستان بردند و امپراتوری بزرگ گورکانیان هند را بنیاد گذاردند...
ادامه مطلب ...
ادامه مطلب ...
(قسمت اول )
۱- جمجمه ی کاستندلو در ایتالیا با قدمت ۳ تا ۴ میلیون سال
این جمجمه که متعلق به یک انسان مدرن است در سال ۱۸۸۰ در ایتالیا کشف شد. جمجمه در لایه ی خاکی که مربوط به دوره ی پلیوسن (۵٫۳۳۲ تا ۲٫۵۸۸ میلیون سال پیش ) بود قرار داشت.وبا توجه به این مطلب عمر این جمجمه ۳ تا ۴ میلیون سال تخمین زده شد ه است .
۲- رد پای انسان با قدمت ۱۴۵-۱۹۵ میلون سال (ترکمنستان )
در اوایل دهه ی ۸۰ میلادی خبری مبنی بر پیدا شدن رد پای انسان در کنار رد پای دایناسور در ترکمنستان در مقالات علمی شوروی سابق مشاهده شد . ولی در آن زمان به علت اینکه ترکمنستان بخشی از شوروی بود این گزارش توسط دولت مسکوت گذاشته شد.بعد از استقلال ترکمنستان تحقیق روی این رد پاها توسط دانشمندان دوباره آغاز شد.آنها کشف کردند که برخی از این رد پاها که مربوط به دوره ی ژوراسیک می باشد متعلق به انسان است.آنها از دکتر اریک سویفت در امریکا دعوت کردند تا برای انجام تحقیات بیشتر به ترکمنستان سفر کند . دکتر سویفت در نهایت به این نتیجه رسید که ردپاها متعلق به انسان است و به اضافه ی آن آثار رد پای بز نیز درصخره هایی که در دوره ی ژوراسیک شکل گرفته بودند پیدا شد .( دوره ژوراسیک بین ۱۴۵ تا ۱۹۵ میلون سال پیش)
۳- رد کفش انسان با قدمت ۲۰۵-۲۵۰ میلیون سال متعلق به دروه ی تریاسه در نوادا- امریکا
این رد پا توسط یک زمین شناس آماتوردر دره فیشر در نوادا کشف شد .در ۸ اکتبر سال ۱۹۲۲
در روزنامه ی نیویورک سان دی مطلبی با عنوان راز یک ردپای سنگی به نقل از دکتر بالو منتشز گشت که متن آن در زیر آمده است :
جان رید یک مهندس معدن و زمین شناس چند وقت پیش که برای اکتشاف فسیل به نوادا رفته بود در حین گشت زنی ناگهان ایستاد و با شگفت زدگی بخشی از تخته سنگی که روی آن ایستاده بود را دید که شبیه رد پای انسان بود . .بررسی های بیشتر نشان داد که آن رد یک پای برهنه نیست بلکه رد یک کفش می باشد که تبدیل به سنگ شده است . قسمت پنجه و قسمتهای بالای آن از بین رفته اما دو سوم آن سالم مانده وفرم آن « به صورتی بود که انگار حاشیه دوزی چرمی داشت ویک خط دوخت در مرکز آن مشاهده می شد و جای پاشنه به وضوح قابل رویت بود .
این رد پا بعدها نیز بررسی و صحت قدمت ردپا و سنگ توسط دانشمندان تایید شده است وهمچنین با بررسی آن در زیر میکروسکوپ جای نخهای دوخت آن نیز تایید شده است .
ادامه مطلب ...
صلیب شکسته یا گردونهٔ خورشید یا سواستیکا (به سانسکریت: स्वस्तिक) یک چلیپا با شاخههای ۹۰ درجه به سمت راست یا چپ است. که معمولاً با جهت افقی یا گوشههایی با زاویه ۴۵ درجه میباشد. در شکل هندی نقطههایی در هر ربع آن قرار میدهند.
سواستیکا از واژه سانسکریت "svastika" مشتق شده و به معنای خوب برای بودن است. در فرهنگ هند و اروپایی، این نشان بر روی اشیا یا مردم ایجاد می شد تا برایشان شانس خوب بیاورد. این نشان برای هزاران سال متداول بوده است، خصوصاً به عنوان یک نماد هند در کتابهای مقدس، به معنای بخت، برهما یا سامسارا (تولد دوباره). امروزه این نشان معمولاً در آثار هنری هندی و معماری کنونی و باستانی هندو و نیز در خرابههای شهر تاریخی تروآ دیده می شود.
چلیپای شکسته در بسیاری از هنرها و طراحیهای تاریخ بشری پدیدار میباشد، نشان بسیاری از چیزها، همچون خوش اقبالی، خورشید، برهما یا هندوها بود. در روزگار باستان، صلیب شکسته در بین سومریها، سلتها و یونانیها استفاده میشد.
در غرب، چلیپای شکسته با نام سواستیکا به عنوان نماد نازیسم شناخته میشود (به خاطر آنکه به عنوان نشان حزب ملی کارگران سوسیالیست آلمان بهکار میرفت). پس از جنگ جهانی دوم، این نماد وجهه بدنامی در غرب پیدا کردهاست.
این نماد در تاریخ کهن اروپا و همچنین آثار کشف شده از فرهنگها هند و اروپایی مانند هند و آریایی ٬ ایرانی ٬ هیتیها ٬ سلتیها و یونانیها به چشم میخورد.اولین نمونههای استفاده از چلبپای شکسته مربوط به تعدادی سفال یافت شده در استان خوزستان در ایران در ۵ هزار سال قبل از میلاد است.در اوایل عصر برنز نشانههایی از آن در سفالهایی در روسیه پیدا شده است.
همچنین علامتهای چلیپای شکسته مانندی در عصر برنز و آهن در قفقاز شمالی و آذرآبادگان و همچنین در بین سکاها و سرمتیها پدیدار شده است.
ادامه مطلب ...