بزرگترین تهدید بشریت: انسان

غالبا مرا به بدبین بودن متهم میکنند. من بد بین نیستم, واقع بینم. وقتی هوا سرد میشود و برگها شروع به ریختن می کنند ،انتظار فرا رسیدن زمستان بدبینانه نیست بلکه واقع بینانه است. اجازه بدهید درباره زمین اطلاعاتی به شما ارائه دهم:
با جنگلها آغاز می کنیم . از 6 میلیارد هکتار جنگل روی زمین 3 میلیارد هکتار آن باقی مانده ،یعنی نیمی از جنگل ها را نابود کرده ایم. البته در تراشیدن جنگل ها اول به سراغ درختهای با چوب مناسب و خوب می رویم. بنابراین از چوبهای جنگلی قابل استفاده باقیمانده روی زمین 80 درصد منابع را استفاده کرده ایم و تنها 20 درصد دیگر باقی گذاشته ایم. ما جنگلها را به زمین زراعی تبدیل می کنیم

15درصد مردم ثروتمند جهان از 85 درصد منابع جهان بهره مند میشوند. این منابع در سرتاسر کره ما پراکنده اند. 85 درصد مردم جهان فقیرند ، نه به خاطر حماقت یا بیسوادیشان بلکه به خاطر آنکه منابعشان توسط 15 درصد ثروتمندان جهان غارت میشود.

ثروتمندان زباله آلوده حاصل از تولید خود را به کشورهای فقیر صادر می کنند.هنگامی که صلح سبز فعالیت در زمینه پستانداران دریایی را شروع کرد جمعیت سیلها و والهای جهان به 5 درصد مقدار اولیه رسیده بود. این جمعیت در حال حاضر با تلاشهای صلح سبز و تصویب قوانین حمایتی به 10 درصد مقدار اولیه رسیده است . علیرغم تمام جنبش های محیط زیستی 40 سال اخیر آلاینده های محیط کم نشده اند.

فاجعه زیست محیطی نشت نفت در چین

60 تا 90 درصد ذخایر ماهی هایی که از آنها استفاده تجاری می شود به اتمام رسیده است . کربن ذخیره شده در خاک آمریکای شمالی از 6 درصد اولیه به 3 درصد رسیده است.نیمی از کرین خاکهای این قاره از معادن استخراج شده است.
26 میلیارد تن خاک هر سال به اقیانوسها سرازیر می شود و منابع آب زیر زمینی به شدت آلوده اند.کودهای شیمیایی ما در اقیانوسها حیات دریایی بعضی مناطق را از بین برده است. بیابانها با نرخ 6 میلیون هکتار در سال رو به رشد هستند. جنگلها با نرخ 16 میلیون هکتار در سال رو به نابودی هستند.قضاوت درباره آینده با شما است. بر روی کره ای زندگی میکنیم که بیابانهایش رو به افزایش و جنگلهایش رو به نابودی هستند.
گونه های حیات با سرعتی بیش از هر زمان دیگری از هنگام نابودی دایناسورها در 64 میلیون سال پیش رو به انقراض هستند.ما در هر 20 دقیقه یک گونه حیات را برای همیشه از دست میدهیم. زنبورهای آمریکای شمالی به نیمی از جمعیت قبلی خود تقلیل یافته اند.این روند در اروپا و آسیا هم مشاهده شده است. به خاطر از دست دادن 50 درصد منابع مرجان، دریاهای امروز 30 درصد از دریاهای 50 سال پیش اسیدی تر هستندو شواهد نشان می دهند تمام منابع مرجانی جهان از بین خواهند رفت.
ما در حال از بین بردن ثروت حقیقی هستیم. ثروت حقیق مس, فولاد, ماهیها،آبها و جنگلها هستند.
بیایید نگاهی به مثالهای خوبی از توسعه پایدار در جهان بیاندازیم:
ارتش آمریکا در 1944 بیست و نه راس گوزن را برای تغذیه سربازان به جزیره سنت ماتیو برد. جنگ به پایان رسید , سربازها جزیره را ترک کردند و گوزنها باقی ماندند. هیچ دشمن بالقوه ای جان گوزنها را تهدید نمی کرد.
چند بیولوژیست در دهه 1950 به جزیره رفتند و بیش از سیصد راس گوزن را در آنجا شمارش کردند. ولی جزیره مانند هر زیستگاه دیگری و از جمله کره ما ظرفیت مشخصی دارد،ظرفیت تبدیل انرژی خورشیدی به موادی که می تواند مورد تغذیه گونه های زیستی قرار بگیرد.
بیولوژیست ها تخمین زدند که جزیره ظرفیت پذیرش 3000 گوزن را داشت. در 1966 شش هزار گوزن در جزیره زندگی می کرد. و در طول یک زمستان تمام آنها از بین رفتند. زیرا ذخایر غذایی جزیره به پایان رسیده بود.اگر تصور می کنید این حیوانات به خاطر حماقت خود از بین رفته اند بیایید نگاهی به رفتار انسانها بیاندازیم:
جزیره ایستر آکنده از منابع جنگلی و ماهیهای قابل صیدبود. وقتی مصرف منابع جزیره به چند برابر ظرفیت پایدار آن رسید جمعیت ساکنین جزیره از بین رفت. برخی مجسمه های جزیره نیمه تراشیده باقی مانده است.ساکنان جزیره تا دقایق آخر تصور درستی از کمبود منابع خود نداشتند و به کار خود ادامه دادند.
آیا ممکن است منابع غذایی کره زمین به همین شکل پایان برسد؟
آیا به خاطر دارید قرار بود با ظهور کامپیوتر مصرف کاغذ کم شود؟امروزه 300 میلیون تن کاغذ در سال مصرف می شود. شش برابر بیشتر از زمانی که کامپیوتر مورد استفاده روزمره بود. کامپیوتر باعث صرفه جویی در مصرف کاغذ نشده است.پیشرفت تکنولوژیکی باعث حفظ منابع طبیعی ما نشده است.
تکنولوژی دستیابی به منابع را برای ما آسان تر و ارزان تر می کند و در نتیجه مصرف ما بالا تر می رود. در اقتصاد به این اثر ، اثر بازگشتی می گویند.
اگر تصور میکنید با اختراع تکنولوژیهای پیشرفته تر میتوانیم از این مسیر مرگبار رها بشویم، باید بگویم که شواهد تاریخی حدس شما را تایید نمی کنند.
در 200 سال اخیر بین 1750 تا 1950 میلادی مصرف منابع زمین به هزار برابر اول این دوره رسیده است. یعنی در سال 1950 منابع زمینی هزار برابر سال 1750 مصرف می شده اند. در سال 1970 مصرف منابع زمینی به 2000 برابر آن در سال 1950 رسید. در 1990 مصرف منابع زمین به 4000 برابر آن در سال 1950 رسید. امروز ما منابع زمین را 8000 بار بیشتر از 1950 مصرف می کنیم. هر سال 50 درصد بیش از آنچه زمین می تواند تولید کند مصرف می کنیم. و این شامل ماهی ،مس،فولاد،سوخت طبیعی چوب و معادن طبیعی و کانی است.
انقلاب الکترونیکی ما جا پاهای بزرگی بر جای گذاشته است. می خواهیم اقتصاد خود را هر سال 3 تا 4 درصد رشد بدهیم. در حال رشد مصرف خود به اندازه سه و نیم درصد در سال هستیم. بیایید فرض کنیم بتوانیم اقتصاد خود را رشد دهیم و در عین حال مصرف خود را کاهش دهیم. یعنی میخواهیم کاری کنیم که در تاریخ سابقه نداشته است. اگر مصرف سالیانه را از سه و نیم درصد به یک درصد کاهش دهیم. در این صورت این تصویری از 70 سال بعد ماست:
منابع مصرفیی با نرخ رشد هدف 1 درصد در سال تا هفتاد سال آینده باید مورد مصرف ما قرار گیردوجود نخواهد داشت. همین امروز بیش از نیمی از منابع ماهی و جنگلی را مصرف کرده ایم. از کجا می توانیم منابع مصرف 70 سال آینده را تامین کنیم؟
تکنولوژی نمی تواند ظرفیت تولید زمین را بالا ببرد. تکنولوژی فقط به ما کمک می کند که ظرفیت منابع موجود را سریعتر تخلیه و مصرف کنیم. وقتی مصرف از تولید فراتر می رود ما محکوم به از بین رفتن می شویم. این قانون طبیعت است. این قانون صیاد و صید است. گرگها گوزن ها را از بین می برند ،خودشان از بین می روند. جمعیت گوزنها افزایش می یابد و در نتیجه تعداد گرگها بیشتر می شود. وقتی مصرف از ظرفیت تولید فراتر می رود هر چه سرعت مصرف بیشتر می شود زمان سقوط سریعتر فرا می رسد.تنها چیزی که دوام در یک زیستگاه را ممکن میکند مصرف زیر خط تولید است. هیچ مثالی در طبیعت وجود ندارد که موید فرض رشد پایدار باشد. رشد پایدار در طبیعت وجود ندارد.
می توانید طرفداران محیط زیست را به سخره بگیرید ،می توانید مطالب بالا را مسخره کنید یا بدبینانه تلقی کنیدولی طبیعت و قوانینش را نمی توانید به استهزا بگیرید.
برای نجات احتیاجی به کارهای بزرگ و ایده های متحیر العقول نیست . اگر صاحب زمین پر درختی هستید به کاشت درخت در آن ادامه دهید نه به تراشیدن زمین از درخت. ما به قهرمانانی از میان مردمان عادی احتیاج داریم . قهرمانانی که با قبول ریسک مورد مخالفت یا استهزا قرار گرفتن با شجاعت از موضع خود و طبیعت دفاع می کنند.
هر رودخانه و دریاچه ای را تبدیل به اسباب تولید پول نکنیم. طبیعت را مقدس بدانیم و به آن عشق بورزیم.
تغییری که لازم است اختراع تکنولوژیهای جدیدی نیست بلکه تقویت رابطه دوستانه و مقدس با طبیعت است. اگر از موضع متواضعانه برخورد کنیم و مصرف را کاهش دهیم امکان زندگی روی زمین را برای فرزندان فراهم کرده ایم.
گزیده سخنرانی رکس وایلر در تیرماه 1391 در کانادا
رکس وایلر از بنیانگذاران صلح سبز است که در سال 1971 در ونکوور و در قایق ماهیگیری به نام صلح سبز آغاز شد.
اولین اقدام این گروه مردم نهاد مخالفت با آزمایش بمب اتمی توسط آمریکا در آلاسکا بود که می توانست منجر به زمین لرزه ها و سونامی وسیع و مخرب شود. آمریکا با دستگیری و توقف این گروه به ازمایش مخرب خود ادامه داد ولی حرکت این گروه منجر به واکنش شدیدی از طرف افکار عمومی و متعاقبا توقف همیشگی آزمایشهای اتمی آمریکا در این جزیره شد.
گروه صلح سبز امروز شناخته ترین گروه فعال زیست محیطی در سراسر جهان است.